Bahar isyancıdır

Bir bahar alfabesi yapalım ki baştanbaşa çingene olsun ya da bir çingene alfabesi yapalım, baştanbaşa bahar olsun! Hasan Hüseyin Korkmazgil’in “Yaprak döker bir yanımız/Bir yanımız bahar bahçe” deyişi boşuna mı, değil. Havalar çeşitlenmiş, sözcükler çiçeklenmiş, gönüller yeşillenmiş, umutlar yeşermiş… İşte siz bu –miş’li uyakları sürdürürken bir de bakarsınız ki, Orhan Veli’nin sereserpe dediği gibi, yani “Birdenbire”, bahar gelmiiiiiişşşş! Hoş gelmiş, öyleyse safalar da getirir elbet! Bahar bu, şişede durduğu gibi, yoo şişe değildi, yazıda durduğu gibi durmaz, evde hiç durmaz, söz aramızda, elde de durmaz, zira Onat Kutlar’ımızın nefes açıcı cümlesi gibi, Bahar İsyancıdır. Bahar, cini şişeden çıkarır, insanı içinden çıkarır, insan içine çıkarır, karanlığı evden çıkarır, güneşe çıkarır, kötülerin, haksızların, zalimlerin ipliğini pazara çıkarır, inatçıdır, aydınlıktır, ışıklıdır, dürüsttür, muktedirleri çileden çıkarır, ve tabiatıyla sözcükleri de baştan çıkarır! Ah bahar, sen nelere kadirsin! Aşk olsun sana desem gülüp geçersin! “Bunlar eski laflar beyim!” dersin bir de! Ne de olsa “Bahar geldi beyim evde durulmaz/Bu mevsimde çemenzare doyulmaz” denmiştir, bestesi Şeyh Ethem Efendi’ye ait olan hüzzam şarkıda. Çingene, insanın tabiata en yakın kalan güzel bir cinsidir. Zannedilir ki, bu tunç yüzlü ve fağfur dişli kır sakinleri, beşeri şekle istihale etmiş birtakım neşeli yeşil ağaçlardır. Çingene, bizzat bahardır.” “Ne de olsa kışın sonu bahardır”, güzeldir, hastır, ama artık her şeyin başı da bahar olsun. Üstelik bu bahar olsun. Benimki de artık bencillik olsun! Bizimki de bencillik olsun, kendimizden, birbirimizden, dünyadan, sistemden, doğadan isteyelim, almadan da şurdan şuraya, yani güzden kışa gitmeyelim! Bahar diye tutturalım. Ne baharlar gördük, yine görürüz umudunu besleyelim,  Bugün Bahar” demenin tam zamanı. Bahardan ve umudumuzdan başka neyimiz var? Çingene, bizzat bahardır, umut, bizzat bahardır ve bahar bizzat bugündür! Öyleyse bugün bizzat çingene olalım, neşeli yeşil ağaçlar olalım! Fiyakayı bilmem ama, bugün 1 Nisan ve bizim bu kez neşemizden, keyfimizden geçilmesin! Nerede mi, nerede olacak çingene ruhlarımızın koşturduğu her yerde, “Bu memleket bizim” dediğimiz her yerde!