Tarım dövize kurban olmasın

Artan döviz kuruyla birlikte tarımsal girdi maliyetlerinin de katlanarak artıyor. Daha fazla üretici üretimden kopmadan ‘kamucu tarım politikasının’ devreye alınması şart. Tarım sektöründe üretim maliyetlerinin yüksekliğinde mazot, tohum, tarım ilaçları, gübre vb. ithalata bağlı tarımsal girdilerin kullanılması büyük rol oynuyor. 2020 Ağustos itibari ile bu girdiler kur artışından bağımsız yüzde 5 ile yüzde 20 arasında değişen oranlarda zam gördü.  Girdi fiyatlarındaki artış sonrası üreticiler çözümü; daha az gübre, daha az zirai ilaç ve eski makine kullanımında bulmaktadır. Tarım sektörü, stratejik bir sektördür, peşin çalışılmayan, vade zamanları çok uzun olan sektördür. Diğer sektörlere göre kurdaki artıştan çok daha fazla etkilenmektedir.  Bu kadar uzun vadeli çalışan başka bir sektör yoktur. Bunun sonucunda da üretimden vazgeçen üreticilerin tekrar tarımsal üretime dönmeleri oldukça zor olmaktadır. Gençlerin ekonomi, eğitim vb. kaygılarla köylerini terk etmesi sonucu her geçen gün genç nüfus kaybına uğrayan ve üretimden kopan köylerimiz yalnızlığa mahkûm edilmektedir.  Ülkemizdeki dışa bağımlı politikalar yerine bir an önce “kamucu tarım politikası” değişikliğine gidilmeli.