Yeni bir yılı karşılarken

Bu ülkede milyonlarca insan açlık sınırının altında yaşıyor. Asgari ücretli birinin hayattan beklentisi yıllık 100-200 liralık zam mıdır? Karnını zor doyuran insanın yeni umutlara karnı toktur. İnsan gibi yaşayamıyor. Biz sokaklarda, meydanlarda elini kolunu sallayıp ıslık çalarak gezen bir canlı türü değiliz. Bu nedenle de ay dönümlerini, yıl dönümlerini ve yeni bir yılın başlangıcını önemsiyoruz. Yeni gelen bir yılda her şeyi temize çekmeye, arınmaya ve yenilenmeye ihtiyaç duyuyoruz. Herkes için olmasa da çoğunluk için bu böyle… Değişimi çok hayal etmeyenler ise karnı tok sırtı pek olanlar, tuzu kuru olanlar, işini, eşini, parayı taze bulmuşlar, sahip olduklarını kaybetmekten deli gibi korkan statükocular. Bu yüzdendir ki yeni yıl dilekleri bir parça da sınıfsaldır. Senelerdir ülkemizde bağnaz bir kesimin “gavurlar noeli kutluyor, yılbaşı kutlanmaz” tepkilerine karşın azınlık da olsa bir grup yılbaşını kutluyoruz. Bazı kişiler yılbaşının bu haliyle kutlanmasının tüketim kültürünü körüklemekten öteye geçmediğini düşünebilir. Haksız da sayılmazlar. Hem alışveriş anlamında hem eğlence kültürü anlamında çılgın bir tüketim olduğu kesin. Ancak yılbaşı tüketmeyerek, değiştirip, dönüştürerek de değerlendirilebilir. Madem geldik dayandık 2020 yılına, biz de en çocuksu halimizle iyilikler, güzellikler bekleyelim. Zor mu? Zor… Ama zaten bu çağda ve bu ülkede hayat hiçbir zaman kolay olmadı. Umut, aşk ve sağlık dolu bir yıl olması dileklerimizle…