Bizler çocukluğumuzun tadını bulamasak da örf, adet, gelenek ve göreneklerimizin ölçüsünde bu bayramları hatıralarıyla yaşamak yine de çok önemli.

Özlediğimiz, aradığımız bayram herkesin kendi çocukluğunun bayramıdır.

Eski bayramlara duyulan özlem, çocukluğun sorumsuz günlerine duyulan özlemdir. O yüzden hep! Nerede o eski bayramlar denir.

Bütün eski bayram gelenek, görenek ve âdetlerini bir araya da toplasak nerede o eski bayramlar! Dedirten o buruk his yine de kalacaktır içimizde.

Çocukluktur giden, sevdiklerimizdir kaybedilen. Bayramlar hala aynı esasında yerinde duruyor. 

Değişen saflığımız, değişen dünyaya bakışımız ve değişen dertler. Değişenler, bizim önceliklerimiz, hayallerimiz, bakışımız geleceğe.

Hem ansızın aniden yitip gittiler onlarda elimizden kayıp giden birçok hatıramız gibi. Belki de biz bayramları çocukluğumuza sakladık, orada bıraktık.

Bayram, adı üstünde; sevinç demek paylaşım demek. Dostlukların arttırıldığı, kırgınlıkların yok edildiği, bütün insanların aynı duyguları paylaştığı, kalplerinin aynı hassasiyetlerle attığı anları ifade eder, bayramlar.

Yıllar var ki bu ruh halini yakalayamaz olduk. Uzaklarda da olsa duyduğumuz her çığlık, izlemekle yetindiğimiz her gözyaşı bu sevinçlerimizi, bayram neşemizi hüzne dönüştürdü.

İnsanlar gidiyor. Zaman geçiyor. 

Anılar kayboluyor. Duygular değişiyor. 

Ancak bir kalp nasıl kırıldığını asla unutmuyor.

Öylesine kaptırmışız ki kendimizi su gibi akan zamanın telaşına, hem bu akışa yetişememekten huzursuz hem koşturmaktan yorgunuz. Nerde o eski bayramlar değil de galiba nerde o küçüklüğümüz, masumiyetimiz demek lazım...

Nerede o eski bayramlar? Serzenişini duyduğunuzda geçirdiğiniz güzel günleri düşünerek yüzünüze ufak ta olsa bir gülümseme kondurduğumuz mutlu bayramlar dilerim.

Kurban Bayramınız Mübarek Olsun.