1916 yılında Konya’da kerpiçten yapılmış bir evde doğmuştu Sabiha (Erkaya) Özar. Babasının İzmir'de idadiden mezun olduğunu, askerliğini İzmir Sarı Kışla'da Askeri Gedikli olarak yaptığını, Yunanlılar İzmir'i işgal etmeden önce askeri kavas olarak Konya'ya memleketine geldiğini, orada Filibeli bir ailenin kızı olan annesiyle evlendiğini bir çırpıda anlatıvermişti. Babasını çok küçük yaşta kaybetmişti. Üç erkek, üç kız, altı kardeştiler. En küçüğü Sabiha'ydı. 

Atatürk'le ilk karşılaşması Konya'da o daha minik bir öğrenci adayıyken gerçekleşmişti. O andan itibaren Atatürk'ü babası yerine koymuştu. Mustafa Kemal Paşa’yı ilk defa 3 Mart 1923 günü ismen duymuş beraber Konya Garı’na gitmiş.  

Osmanlı Devleti'nin son yıllarında dünyaya gelen Sabiha Özar, anaokulu ve ilkokulun başlangıcında Osmanlıca olarak okumaya başlamıştı. Cumhuriyet'in ilanından sonra Harf İnkılabı'nı yaşayan ve Latin harfleriyle tanışan Sabiha Özar, zaman içinde okulda öğrendiği yeni harfleri yakın çevresine de öğretmişti. Çok da başarılı olmuştu. Cumhuriyet'in ilanından önce altı yaşına yeni girdiği sıralar, ablasının gittiği İttihat ve Terakki'nin Konya'da açtığı bir okulda ana mektebine gidiyordu. 

100 yıllık bir fotoğrafın öyküsü:

108 yaşında kaybettiğimiz Sabiha Özar, Atatürk'ü defalarca görmüştü yaşamı süresince. İlk karşılaşmaları ise 1923 yılında Mustafa Kemal Paşa'nın eşi Latife Hanım'la Konya'yı ziyaretinde tren garında olmuştu.

İşte böyle çekilmişti Konya Garı'ndaki fotoğraf. Daha sonra Samanpazarı'na taşındıklarında bir süre devam ettiği yeni açılan kız ortaokuluna devam ettiği Ankara'da da defalarca görmüştü Atatürk'ü Sabiha Özar. Son karşılaşmaları ise 1938 yılının Şubat ayında Bursa'da Kız Muallim Mektebi son sınıf öğrencisiyken olmuştu. Türkiye’nin her köşesinde 40 yılı aşkın süre çalışarak çok değerli öğrenciler yetiştirmişti. 

Cumhuriyetin çınarlarından, Atatürk'ün sözüyle hayatını öğretmenliğe ve Cumhuriyet'e adayan Hasibe Sabiha Özar’ı saygıyla anıyorum.