Euronews Türkce ‘nin aktardığına göre Tel Aviv Üniversitesi’nden Shirad Galmor ve meslektaşları, erken Levant yerleşimlerinden kalma tilki ve yaban kedisi kemiklerinde kasaplık ile yemek pişirme sırasında görülen bıçak ve yanık izlerine rastladı.

Bu durum iki hayvanın yerleşik hayata geçen avcı-toplayıcılar tarafından besin olarak tüketildiğini gösterdi.

Galmor, “Bu zeki ve son derece dayanıklı insanlar, bir kez ele geçirdikleri kaliteli, yenebilir eti asla israf etmezlerdi” dedi.

12-15 bin yıl önceki Neolitik dönem sırasında Doğu Akdeniz Levant bölgesinde halihazırda kızıl geyik avlayan insanlar tavşan, kuş ve balık gibi daha küçük avlara yöneldi.

Oxford Üniversitesi’nden Bill Finlayson ise bu durumun muhtemelen küçük hayvanların çok hızlı üremesinden kaynaklandığını söyledi.

11 bin 600 ila 10 bin yıl öncesine ait alandaki kalıntıların büyük bir kısmını oluşturan kızıl tilkilerin (bilimsel adı Vulpes vulpes) kemikleri, bazı yerlerde ceylan ve yaban domuzu kemiklerinden daha fazla.

Tilkilerden daha az olsa da Afrika yaban kedilerinin (Felis silvestris lybica) kalıntıları da bu arkeolojik alanda görülebiliyor.

Araştırmacılara göre bölgedeki eski yerleşim yerlerinde bulunan parçalanmış hayvan kemiklerinin yüzde 32’si ceylanlara, yüzde 12’sini de kızıl tilkilere ait.

Yaban kedileri, kayın sansarları (Martes foina), Mısır mangustları (Herpestes ichneumon) ve Avrupa porsuklarının (Meles meles) da dahil olduğu küçük etçillerse kemiklerin yüzde 4’ünü oluşturuyor.

Galmor, bulguların tilki ve yaban kedilerinin avlandığına dair güçlü kanıtlar olduğunu ve bu avlarda köpeklerin insanlara yardım ettiğini söyledi.

Bilim insanları bu hayvanların hem post hem de pişmiş et elde etmek için avlandığını düşünüyor.