Otoimmün hastalıklar, endokrin ve metabolik rahatsızlıklar, travma, hormonlar ve tümörler tuzak nöropatiye yol açabilir.

Yaygın görülen tuzak nöropati çeşitleri

Karpal tünel sendromu: El bileğindeki karpal tünelin içinden geçen median sinirin sıkışmasıyla ortaya çıkar. Ellerde uyuşma, karıncalanma, güçsüzlük, ağrı şikâyetleri görülür.

Ulnar sinir tuzak nöropatisi: Dirsekteki ‘cubital tünel’ adı verilen bölgede ulnar sinirin sıkışmasıyla oluşur. Ellerde uyuşma, karıncalanma, güçsüzlük ve el becerilerinde zorluk gibi belirtiler gösterebilir.

Peroneal sinir tuzak nöropatisi: Diz bölgesinde veya ayak bileğinin dış kısmında peroneal sinirin sıkışması sonucu oluşur. Ayaklarda uyuşma, zayıflık, hissizlik, ağrı şikâyetleri genelde görülür.

Siyatik sinir tuzak nöropatisi: Bel bölgesindeki siyatik sinirin kalça ve bacakta sıkışmasıyla ortaya çıkar. Bel, kalça, bacak ve ayakta ağrı, uyuşma, karıncalanma ve güçsüzlük gibi belirtiler gösterebilir.

Tarsal tünel sendromu: Ayak bileği iç tarafında yer alan tarsal tünel bölgesinde tibial sinirin sıkışması sonucu nedeniyle olur. Ayakta uyuşma, ağrı, yanma hissi ve ayak kaslarında güçsüzlük gibi belirtiler ortaya çıkabilir.

Tuzak nöropatilerin tanısının konmasında elektromiyografi adı verilen (EMG) önemli bir yer tutar. EMG uygulandığı bölgedeki kasların ve onların uyarılmasından sorumlu olan sinirlerin incelenmesine yardımcı olur. Kasların uyarılması amacı ile sinirlerden iletilen elektrik sinyalleri EMG cihazı tarafından algılanır ve rakamsal olarak dökümante edilir. EMG ile sinir sıkışmasının kesin tanısı konur ve sıkışmanın hangi sinirde olduğu ve şiddeti belirlenir.

Sinir sıkışması tedavisi, bireyin durumuna özgü olarak belirlenir ve multidisipliner bir yaklaşım gerektirebilir. Tedavi seçenekleri arasında fizik tedavi, egzersizler, ağrı yönetimi, splintler veya ortezlerin kullanımı, steroid enjeksiyonları ve bazen de cerrahi müdahale yer alabilir. Tedavi, semptomları hafifletmek, sinirin basıncını azaltmak ve normal fonksiyonları geri kazandırmak amaçlanır.