Cemal Oğuz Öcal, bir şair

1913- 1971

Seydişehir İncesu köyünde doğdu. Merkez İlkokulunu bitirdikten sonra Konya ve İstanbul öğretmen okullarında okudu. Gazi Terbiye Enstitüsü Pedagoji Bölümü mezunu. Uzun bir süre Eskişehir’de olmak üzere Anadolu’nun çeşitli şehirlerinde öğretmenlik yaptı. Mayıs 1944’te Turancılık davasında yargılananlar arasında yer aldı, sonuçta aklandı. Eskişehir gazetesinde yazarlık, Şeker Fabrikasında puantörlük, Seyitgazi Toprak Mamulleri Ofisinde memurluk, Seydişehir ve Konya bölge müdürlüklerinde mümeyyizlik gibi işlerde çalıştı. 1947 yılında İstanbul’a döndü ve öğretmenlik mesleğini sürdürdü. Millî duyguları dile getiren şiirleriyle tanınmıştır. Eserleri (Şiir): Yurttan Sesler (1939), Türk Geliyor (1944), Ata Sevgisi (1946),Savulun Kızıllar, Gençlik Geliyor (1949), Türk Çocuklarına Millî Şiirler (1951), Her Şey Vatan İçin (1953), Kıbrıs’a Seferim Var (makaleler ve şiirler, 1958), Ramazan Şiirleri (1960), Eyüp Sultan’ı Ziyaret (1960), Olan Oldu Bizlere (1960), Yavrularımıza Okul ve Bayram Şiirleri (1960), Vatan Bahçemizden Sesler (1967), Bir Millet Şahlanıyor (1968). Seydişehir Destanı; Sorarsanız adı Seydişehir’dir Doğduğum yer başka yere benzemez Ondan ayrı bana hayat zehirdir Doğduğum yer başka yere benzemez Yurt seçmiş bu mutlu yeri Seyyid Harun adlı Horasan eri Adıyla anılır o günden beri Doğduğum yer başka yere benzemez Sarmış etrafın dağlar, höyükler Gezinir koynunda alageyikler Yurdun İsviçre’si demiş büyükler Doğduğum yer başka yere benzemez Kuş bakışı bakan suğla gölüne Aslanlar yatağı yarım beline Vurulur bu güzel Türkmen iline Doğduğum yer başka yere benzemez Toros’un boynunda bir incidir o Kazalar içinde birincidir o Yüreğimde tatlı bir sancıdır o Doğduğum yer başka yere benzemez Şirin manzarası cana safadır Havuzları bin bir derde şifadır Halkının şiarı dostluk ve vefadır Doğduğum yer başka yere benzemez Yandıkça hey dostlar gönül çırası Sevdalı gençlerin kanar gönül yarası İki gündür Konya ili arası Doğduğum yer başka yere benzemez Buradan çıkar en çok subay, öğretmen Doktor, hâkim çiftçi, esnaf öğretmen Mebusumuz centilmen mi centilmen Doğduğum yer başka yere benzemez Düşmez âşıkların elinden sazı Burada gör baharı yazı Burada seyret köpoğlu, yuf ayvazı Doğduğum yer başka yere benzemez İç ayranı Gül Fatma’nın elinden İç de anla Türkmenlerin dilinden Geçilir mi yayların gülünden Doğduğum yer başka yere benzemez Hararet söndürür yolcu çeşmesi Başları döndürür yolcu çeşmesi Ne hazindir bu yarayı deşmesi Doğduğum yer başka yere benzemez Hasretim yıllardır pınar başına Ana bağ kırına deve taşına Gurbet elde bastım otuz yaşına Doğduğum yer başka yere benzemez Ağaçlarda meyveleri sallanır Gün vurdukça şekerlenir ballanır Sepet sepet eşe dosta yollanır Doğduğum yer başka yere benzemez Çayırdan sofra bekliyor sizi Fındığı bademi dudu cevizi Mısırlar tabakta bir altın dizi Doğduğum yer başka yere benzemez Leblebisi ün salmıştır her yana Nar güveci iştah verir insana İç ağa oluktan iç kana kana Doğduğum yer başka yere benzemez Koçhisar’dan gelir deveyle tuzu Temmuzda çözülür küpenin buzu Yemekle tükenmez kavun karpuzu Doğduğum yer başka yere benzemez Perşembe günleri dernek kurulur Köylü kentli birbirine sarılır Çıkınlar dolarak eve varılır Doğduğum yer başka yere benzemez Ayrı düşen bencileyin yurdundan Feryat eder karlı dağın ardından Öleceğim ben bu sıla derdinden Doğduğum yer başka yere benzemez Dinlesin sazımı ferzine kuğulu Anlasın sözümü her kızıl tuğlu Ses versin sesime âşık Kılıoğlu Doğduğum yer başka yere benzemez Öcal der, varınca Türkmen soyuna Aşka gelir destan yazdım boyuna Doyamadım havasına suyuna Doğduğum yer başka yere benzemez