Ramazan ayının güzellikleri ve şeker tadındaki bir bayram daha geldi geçti. İnsanlarımıza hoş görü sunan ramazan ayı ve şeker bayramında da savaş ve insan ölümlerini TV’den hep birlikte gördük. Coğrafyamızdaki savaşı yaşayan insanlar bir parça ekmeğin bulamaz iken birçok insanda yediği yemeği beğenmeyerek çöpe attılar. Bu toplum halini düşünmeden edemiyorum. İnsanların eşit ve mutlu olabileceği bir dünya var iken güçlü olan zalim olmayı tercih ederken mazluma eziyet çektiriyor. Kendini haklı görüyor. Savaş olan ülkelerde yaşayanlar can derdine düşmüş zalime terk edilmiştir.   Geçmişi arayan hayal eden insanoğlu yaşadığı anda mutlu olmayı kaçırır hale gelmiştir. Çünkü sevmeyi unuttuk, yardım etmeyi değer vermeyi unuttuk, bencil olduk karşılık beklemeden bir iyilik yapmadık. Böyle bir dünya yaşanırken bayramda kabristan ziyaretinde kaybettiklerimizin değerini bir kez daha anlıyoruz. Diğer yandan da bayram günlerini yaşamadan ana ve babalarını teğet geçerek tatile gidenlere ne demeli. Sadece bir telefonla bayramı kutlayarak geçiştirmek bayramın manevi hazını anlamazlar. Zamanın bizlere hediye ettiği bu bayramlarımızın da özelliği kalmayacak gibi. Anlatmaya çalıştıklarım kısacası Dünya sadece bir imtihan alanıdır ister devletler olsun ister insanlar iyilikten güzellikten merhametten ayrılmayın.