Gerçek samimi duygularla günümüzde insan görmek gerçekten zor. Kimse kimseye güvenmiyor. Ekonomik şartlarda insanları birbirinden uzaklaştırıyor. İnsanlar birbirinden ne bekler? En azından hâl hatır sormak. Çocukların ne yaptığını öğrenmek. Gerçekten insanlar birbirinin hüzünlü ruhunu anlayacak samimi bir sohbet etmek herkesin özlemidir. Bulunduğumuz ortam maalesef güvensiz insanlarla çevrilidir. Yüzüne gülerek derdini paylaştıklarımız, gün gelir karşısındakinin anlattığı derdiyle vurur. Bir zamanlar güven duyduğun önem verdin insan, an gelir seni hiçe sayarak harcar ve satar. Omuz omuza verdiğin bir konuda düze çıkardığın insan sana çelme takar. Onun için gününü yaşa, özel hayatını paylaşma. Düşmek istemiyorsan yaşadığın acı tatlı ne varsa susup kendine sakla. Unutma, güçlü olanı yenebilirsin. Vicdanı rahat doğru dürüst olanı asla yenemezsin. Büyüklerimiz ne derdi? Hayat çok acımasız diye nasihat ederlerdi! Aslında acımasız olan hayat değil insanlardır. Hayat dediğin hava, su, gökyüzüdür. Ama insanlar öylemi? İnsanın dış görünüşüne bakarsın adam zannedersin sonra anlarsın kim insan, kim düşman. Hasetlik fesatlık kin nefret dolaşır olmuş damarlarda. Sevgi merhamet desen maalesef kalmamış çoğunda. Dön bak yediğin darbelere, yüzündeki izlere unutamazsın. Hayatta doğru dürüst olanla beraber ol. Eğer sahte bir yüzü çok yalanı varsa yalnız kalmak çok arkadaşın olmaktan iyidir.