Geçtiğimiz günlerde Konya büyükşehir belediyesi tarafından düzenlenen Selçuklu kongre merkezindeki kitap fuarına katıldım. Bu fuara şehrimizden üç değerli yazar arkadaş imza günü düzenlediler. Her yaşa kitap vardı. Yazarların okurlarıyla söyleşilerini izledim. Onları dinlerken okumanın en önemli rengi hayatın ta kendisiydi. Yazarlar kitaplarını anlatırken başka birinin hayal gücüyle sizinkinin çakıştığı sayfalarda macera dolu bir seyahati yaşıyorduk. İşte yazar ile okur buluşması, okuyan kişinin hayal gücünü dışa yansıtıyordu. Ünlü bir yazar söyleşisinde salonu dolduran gençlere şöyle seslendi. ‘’Herkes kitap yazabilir. Buraya kadar geldiğinize göre yazma yeteneğine de sahipsiniz. Ama ne kadar farkındasınız? Burada her yaşa kitap var, unutmayın gerçek yaşamı düşleyin. Başarırsınız!’’ Gençlik yıllarıma geri döndüm. Çok kitap okuyordum. Kirli siyaset yüzünden 12 Eylül 1980 ihtilalinin kitaplara vurduğu darbeyi yaşadım. Köydeki baba ocağını bastılar aramalarda emek emek vererek babamın verdiği harçlıklarla aldığım kitapları karga tulumba götürdüler. Sonra mı? Kitaplarımı almak için savcılığa başvurdum. 2.5 yıl sonra gelen cevapta Bilirkişiler inceledi kitaplarını gelip alabilirsin dediler. Bugünkü Kaymakamlık binasının en altında rutubetli yerlere her şeyleri atıvermişler. Her taraf kokmuştu. Bu koku kitap kokusu değil o zamanın zihniyet kokusuydu. Görevli bir kâğıt uzattı imzalamamı söyledi orada kitaplarımı aldım yazıyordu. İmzaladım. Sonra kucağıma bir deste dolu kurtuluş dergilerini verdiler. Benimkinler kitap dergi değil desem de çare etmedi. Görevli, Daha anlamadın mı yakılmış işte deyiverdi. Ne kadar kolay değil mi? kültür, edebiyat yasaklıydı sanki idam edilmişti. Bugün de farklı bir şey yok. Dünya tam bir ateş topuyken okuyan insan her zaman canileri sorgular. Bugün yolunda gitmeyen bir şeyler oluyor. Eğitim ve kültür yozlaşmalarıyla İnsanları barış değil savaşlar özendiriliyor. Din, dil gibi ırkçılık körükleniyor. Kültür sanat edebiyat fuarları insanları olgun düşünmeye yaratıcılığa yönlendirir. Savaş ortamlarına izin vermez. Çevrenizde yazarlar var. Hemen kitap alın okuyun. Çok okuyun. Çünkü kötülük kitaplarda değil cahilliktedir. Kitap al çocuğuna hediye et. Hatta oturup onunla beraber oku. Okuyan bir neslin duyguları düşünceleri, umutları artar. Hayal kırıklıkları olmaz. Hayata sıkı tutunur. Stres olmaz. İnsan olmanın yol haritası kitaplardır! Okumaktır! Belediyemize, odalara ve sivil topluma düşen görev hayattan kaçmak değil, sadece her yaştan insanı kitaplarla buluşturmalısınız?