Belirli günlerde hatırlıyoruz birbirimizi. En büyük hasreti söndürmek için bahaneler üretiyoruz. Kısıtlıyoruz kendimizi bizi biz yapan insanlardan. Sadece o belirlediğimiz günlerde hatırlıyoruz. Ayrıca o günlere süslü püslü isimler koyuyoruz. Üzerimizde emekleri olan o eşsiz insanları bir güne sığdırmayı başarıyoruz. O bir sürü hatıralarla, anılarla dolu anlamları bir güne sığdırarak kötü gün dostu olamıyoruz. En kötüsü de annemize onu ne kadar çok sevdiğimizi sadece anneler günü söylememizdir. Oysaki onun her daim aklında iken... Zaman o kadar hızlı akıp gidiyor ki kimi zaman yüreğimizi  pişmanlık kaplıyor  kimi zaman aldırış etmiyoruz halimizden. Şikâyetimiz bile yok araya hasret koyup unuttuğumuz değerlerden. En acısıysa sadece o belirlediğimiz günlerde anıyoruz. Bilmeliyiz ki hayatımızda  yer alan o eşsiz anlamlara sahip olan insanlar sadece belirli günlerde hatırlanmaması gerekir. Üzerimizdeki  sevgileri, emekleri unutmayalım. Elleri öpülesi ce annelerimizin günlerini kutluyorum.