Bizim kuşağın kalem adamları 1980 ve 1990 yıllarında haberlerini daktiloda yazardı. 2000yılından sonra bilgisayar icat oldu onunla yazıyorum. Şimdilerde daktilo, nostaljik bir makine artık! Ama vazgeçemediğim bir tutku benim için. Fiziksel yararı da var diye teselli ediyorum bazen kendimi: Daktiloda çalışmak ileri yaştakiler için güç isteyen bir iş. İki saatlik bir çalışma sırasında binlerce kez tuşlara vuruyorsunuz. Şaryoyu başa almak için yüzlerce kez sol elinizi kullanıyorsunuz. Ara düzeltmeler için kâğıdı şaryodan çıkartıp yeniden takmak da fizik güç isteyen bir iş, onlarca kez olurdu. Şimdilerde gazeteciler daktilo kullanmıyor. Sadece çok az yazar tarafından kullanılıyor. Piyasada daktilo bulmak da zorlaşmaya başladı, daktilo onarımcısı da. Son zamanlarda daktilo şeridi de bulunmaz oldu. Bu köşeyi sürekli izleyenler bilirler: Ben, basın hayatımda teknolojik devriminden, bunun getirdiği dijital gazetecilikten yanayım. Haber yazılarımı bilgisayarda yazıyorum. Eskiden fotoğraf makinem filmliydi. İstanbul Cumhuriyet gazetesi yurt haberlerine elden otobüsle haber ve çektiğim karelerin filmlerini kapalı bir kutuda gönderen kuşaktan bir gazeteciyim. O günlerde geri bir basın teknolojisine sahiptik. Daha sonra fax icat oldu biraz rahatladık. 2000 yılından sonra bugünlerde işimizi İnternet ortamında dijital haberlere yoğunlaştık. www.seydisehirgundem.com okuyucu açısından zirve yapmaktadır. Basılı gazetelerin hızla işlevini yitirmesi, insanların fazla önemsememesi haberleşmenin ağırlığının bilgisayar/internet teknolojisine dayalı gazetelere kayması hızlı haberleşme açısından sevindirici bir gelişmedir. Haber akışının dijital gazeteler aracılığı ile dakikalara indiği günümüzde “güncel” haberleri 24 saat sonra okurlarına ulaştırabilen geleneksel /kâğıt gazeteler, daktilo çağına döndü bile. Bunu onlar da görüyor. Bugün hemen tüm geleneksel gazetelerin aynı zamanda internet siteleri var. Gelgelelim, galiba giderek daktilo şeridi gibi basılı gazete bulmak da zorlaşacak, gibi. Daha önceden market ve büfelerde gazete satan yerler bugünlerde gazete satmadığını söylüyorlar. Herkes haberleri bilgisayar ve mobil telefonda okuyor. Bunun yanı sıra TV var, İnternet sitesi dijital gazetesi var. Telefonunda gazete okuyan adam niçin bir ekmek parası verip gazete alsın? Üstelik şu yoklukta. Geleneksel gazetecilik bugünkü dijital yenilikler karşısındaki yenilgiye uğradı. Hele hele haftalık gazete çıkarmada ayak direyenler değişime ayak uydurup yeniliklerle kucaklaşmazsanız bir gün o matbaa makineleriniz elinizde patlar. Birleşin günlüğe dönün. Basında da muhafazakârlık ile devrimciliğin karşı karşıya geldiği koşullar içindeyiz. Ben devrimden yanayım.