Yaşamsal yozlaşmada en büyük etken otokrasi düşünce şekli olmakla beraber bireylerinde ben bilirimi savunucusu kendinden olmayanı yok sayması sonucu kültürel felsefemizin nerdeyse tamamı yok denecek kadar kaybolmuş bir hâl aldı. Oysa kişinin kendi içinde boşluk yoksa ne çoğalabilir nede üretebilir. Düşünmeyeceksek, sorgulamayacaksak niye insan diyoruz ki kendimize Bizim için düşünen biri varsa birileri bizim için karar veriyorsa biz nasıl çoğalacağız? Hiç düşündük mü kendi kendimizi yok saymaktan başka ileri gidemiyoruz toplumsal figürleri biz inşa etmiyor muyuz? Sonrasında inşa ettiğimiz figürlerin neden bizim adımıza karar vermelerine izin veriyoruz. Oysa toplumsal fikirleri yaymak ve de Kendi öz değerlerimizi korumak değil midir yaşamak. Biz bireyler doğru bir tane deyip kendi doğrularımızı niçin topluma dayatıp Egoist bir yapıya bürünüyoruz ki sonrasında bir egoist yapılanma karakterimiz olup çıkıyor ortaya. Bu egoist yapılanma kültürel değerlerimizi yok etmiyor mu sanıyoruz? Oysa toplumsal var olma ben varsam sen de varsın demek olmalı ben varsam sen yoksun demek bizi değerlerimizden uzaklaştırıp Apayrı bir kimliğe sahip olmamızı sağlar bu da bir toplum için intihar demektir.