İnsanlığın barışta üstün çıkarı vardır ve her türlü siyasal çıkarların üzerindedir. Dünya hukukunda savaş yerine “silahlı çatışma” terimini kullanıyor. Peki, savaş hukuku insanı koruyabilir mi? İnsan hakları ve temel özgürlüklerin ayrılmaz bir parçası olduğu kabul edilen, düşünce, düşündüğünü açıklama ve bilgi edinme özgürlüğünün kullanılması, barışın ve uluslararası anlayışın güçlendirilmesinde çok önemlidir. Kolay değildir insan olmak. Evrene karşı sorumlusunuzdur. Bütün insanlığa, doğaya, canlı türlerinin tümüne karşı saygı ve sevgi duymayı omuzlarımıza yükleyen ağır bir sorumluluktur bu. Yaşadığımız çağ, insan olmanın da insan kalmanın da her gün biraz daha zorlaştığı bir döneme denk düşüyor. Din kitapları “Öldürmeyeceksin” diyor ama en çok da temelinde din ve mezhebin yattığı savaşlarda insanlar birbirini öldürüyor. “Komşunu seveceksin” deniyor ama komşuluğun hiçbir türünü sevmiyoruz. Hatta nefret ediyoruz. Bir bakın çevrenize, dünya genelinde okumayı, öğrenmeyi, bilgilenmeyi dert edinenlerin sayısındaki eksilmeyi fark edeceksiniz. Rant paylaşım düzenin yerküreyi sarmalamış. Türlü yollardan beynini yıkıyor insanların. Tek tip düşünen, kendisine sunulan hiçbir veriyi irdelemeyen, sorgulamadan kabullenen bir yeni insanlık geliyor. Büyük edebiyat ustaları, müzik dehaları, ressamlar yetişmiyor. Belli ki birileri insanının yaratıcılığını yok etmenin peşinde. Bilim kötü kullanılıyor. Gıdaların genlerini bozdular, suyumuzu, havamızı, toprağımızı zehirlediler. Hele de insanların birbirlerini (savaş) çatışma ortamlarıyla öldürmesine ne diyeceğiz… Dedik ya zordur insan olmak, insan kalmak. İnsan haklarını korumak.